Visie op aanpak van het knelpunt toegankelijkheid
Wij denken dat het zeer belangrijk is dat de ziekte meer onder publieke aandacht wordt gebracht. Vaak zijn patiënten bang om hulp te zoeken of voelen zij zich eenzaam met hun problemen. Ze voelen zich niet begrepen en schamen zich voor hun ziekte. Als de ziekte meer onder publieke aandacht gebracht zou worden, zou dit de toegankelijkheid van zorg bevorderen. Dit vanuit oogpunt van de patiënt. Voor de patiënt wordt het gemakkelijker hulp te zoeken als er geen taboe op de ziekte ligt.
Vanuit het oogpunt van de hulpcentra is het misschien goed om naar buiten te treden. Laat patiënten niet alleen zelf hulp zoeken, probeer ook mensen te vinden en dan te helpen. Praat met elkaar en organiseer evenementen voor lotgenoten, zonder dat zij vastzitten aan professionele hulp. Dit kan afschrikwekkend zijn. De bijeenkomst zelf kan juist heel motiverend zijn.
Ook is het belangrijk dat landen samen gaan werken. Hoe kan het dat Zweden heel anders denkt over de ziekte dan Nederland? Ze gebruiken andere methoden en stellen een ander soort diagnose. Een van beide heeft het mis, of beide methodes werken afhankelijk van de patiënt. Om de toegankelijkheid te bevorderen is het van belang dat verschillende methodes worden aangeboden in meerdere landen. Zo zou het goed zijn als Zweden de Nederlandse methodes adopteert en andersom. Alle helpende zorg zou direct toegankelijk moeten zijn met patiënten met zo een kritische ziekte.
Het wetsvoorstel dat is gemaakt, gericht op minder dwang en het voorkomen van verplichte zorg is volgens ons niet realistisch. Natuurlijk moet er rekening gehouden worden met de effecten van verplichte zorg op lange termijn, maar de praktijk wijst uit dat het al heel moeilijk is om patiënten onder dwang op te laten nemen terwijl ze dat echt nodig hebben. Een wetsvoorstel als dit maakt het alleen maar moeilijker om patiënten de zorg te kunnen geven die zij nodig hebben.
Tot slot is het belangrijk, vinden wij, dat belangenorganisaties met elkaar gaan praten. Er zijn veel organisaties in Nederland, online en internationaal die zich met dezelfde onderwerpen bezighouden. Het zou voor patiënten misschien beter zijn om als organisaties meer samen te werken en ook hieraan publieke aandacht te geven. Websites moeten gemakkelijk te vinden zijn en zo mogelijk mag hier ook wel reclame voor gemaakt worden!
Wij denken dat het zeer belangrijk is dat de ziekte meer onder publieke aandacht wordt gebracht. Vaak zijn patiënten bang om hulp te zoeken of voelen zij zich eenzaam met hun problemen. Ze voelen zich niet begrepen en schamen zich voor hun ziekte. Als de ziekte meer onder publieke aandacht gebracht zou worden, zou dit de toegankelijkheid van zorg bevorderen. Dit vanuit oogpunt van de patiënt. Voor de patiënt wordt het gemakkelijker hulp te zoeken als er geen taboe op de ziekte ligt.
Vanuit het oogpunt van de hulpcentra is het misschien goed om naar buiten te treden. Laat patiënten niet alleen zelf hulp zoeken, probeer ook mensen te vinden en dan te helpen. Praat met elkaar en organiseer evenementen voor lotgenoten, zonder dat zij vastzitten aan professionele hulp. Dit kan afschrikwekkend zijn. De bijeenkomst zelf kan juist heel motiverend zijn.
Ook is het belangrijk dat landen samen gaan werken. Hoe kan het dat Zweden heel anders denkt over de ziekte dan Nederland? Ze gebruiken andere methoden en stellen een ander soort diagnose. Een van beide heeft het mis, of beide methodes werken afhankelijk van de patiënt. Om de toegankelijkheid te bevorderen is het van belang dat verschillende methodes worden aangeboden in meerdere landen. Zo zou het goed zijn als Zweden de Nederlandse methodes adopteert en andersom. Alle helpende zorg zou direct toegankelijk moeten zijn met patiënten met zo een kritische ziekte.
Het wetsvoorstel dat is gemaakt, gericht op minder dwang en het voorkomen van verplichte zorg is volgens ons niet realistisch. Natuurlijk moet er rekening gehouden worden met de effecten van verplichte zorg op lange termijn, maar de praktijk wijst uit dat het al heel moeilijk is om patiënten onder dwang op te laten nemen terwijl ze dat echt nodig hebben. Een wetsvoorstel als dit maakt het alleen maar moeilijker om patiënten de zorg te kunnen geven die zij nodig hebben.
Tot slot is het belangrijk, vinden wij, dat belangenorganisaties met elkaar gaan praten. Er zijn veel organisaties in Nederland, online en internationaal die zich met dezelfde onderwerpen bezighouden. Het zou voor patiënten misschien beter zijn om als organisaties meer samen te werken en ook hieraan publieke aandacht te geven. Websites moeten gemakkelijk te vinden zijn en zo mogelijk mag hier ook wel reclame voor gemaakt worden!